Carbolineum

Op die dagen hingen er warme blinkende regendruppels aan de punten van de bloemen en bladeren van de grote groene kastanjes die kleine donkere kuiltjes in het mulle zand maakten als ze vielen. Achter de carbolineum geverfde deuren van de haveloze achterhuizen stoeiden kinderen, wachtend op het eind van de regen. En soms leek het dan of hier en daar in de lome lucht kleine geluksontploffinkjes plaatsvonden.

Dit artikel is geplaatst in Geen categorie. Bookmark hier de permalink.

Geef een reactie

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *

Deze site gebruikt Akismet om spam te verminderen. Bekijk hoe je reactie-gegevens worden verwerkt.